Όταν γεννιέσαι στη ζωή σου τούτη δω

Να ξέρεισ γύρω σου υπάρχουν μόνο τείχη

Άλλοι τα είπανε κατάρα και χρησμό

Κι άλλοι τα είπαν ριζικό και μαύρη τύχη

Αυτά τα τείχη τα γκρεμίσανε οι τρελοί

Κι όλοι τησ γησ οι ταπεινοί κι οι κολασμένοι

Αυτοί που θέλουνε ν’ αλλάξουν τη ζωή

Και ζούνε τώρα μοναχοί και ξεχασμένοι

Μόνοσ την έξοδο σαν κάνεισ μιαν αυγή

Τα μάτια πίσω σου ποτέ να μην γυρίσεισ

Πάρε ένα δρόμο στη ζωή σου κι όπου βγει

Και που σε πάει αυτόσ ο δρόμοσ μη ρωτήσεισ

Αυτά τα τείχη τα γκρεμίσανε οι τρελοί

Κι όλοι τησ γησ οι ταπεινοί κι οι κολασμένοι

Αυτοί που θέλουνε ν’ αλλάξουν τη ζωή

Και ζούνε τώρα μοναχοί και ξεχασμένοι