Μεσ την ομίχλη του καιρού που με σκεπάζει χρόνια σε κοιτάζω και ανασαίνω

Στον ίδιο απέραντο θλιμμένο ωκεανό ξαπλώνω

Στο όνομά σου επιπλέω

Δεν είναι αργά

Ούτε είναι απλά

Αρχίζω να πατάω στη στεριά

Και ασ έχουν πια

Χαθεί πολλά

Δε σταματά

Έπινα νερό στα κύματα

Στα κύματα

Έπινα νερό στα κύματά σου

Σε όλου του κόσμου τουσ σταθμούσ

Όπου σταθώ κοιτάζω

Βλέπω κάποια που σου μοιάζει

Μα είναι η πληγή

Τόσο βαθιά

Καμία χαρά δε φτάνει ούτε κοντά

Δεν θα μαι πια

Ίδιοσ ξανά

Με μια βουτιά

Έπινα νερό στα κύματα

Στα κύματα

Έπινα νερό στα κύματά σου

Πλέω μεσ τα κύματά σου πλέω

Λένε πωσ τα αγόρια δε κλαίνε

Έπινα νερό στα κύματα

Στα κύματα

Έπινα νερό στα κύματα

Στα κύματα

Έπινα νερό στα κύματά σου